یکی از جنبه های پیشرفت فناوری، تلاش برای کاهش موارد گران تر است که به دلیل ماهیت یک فرآیند سیستم، به طور مداوم برپا می شوند. البته، حتی با چندین دهه بهبود، هیچ چیز قطعی نیست. در این مقاله، در مورد موضوعات متداولی که می تواند با استفاده از
سیستم های تصفیه UF رخ ده، بحث خواهیم کرد.
اولترافیلتراسیون یک روش جداسازی غشای محور فشار است که یک روش تصفیه جمع و جور و تصفیه شده است که در برنامه های کاربردی استفاده مجدد از آب فاضلاب و فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرد. غشای نیمه نفوذپذیر آن می تواند مواد جامد به اندازه ۰٫۰۱ میکرون، از جمله سیلت و ویروس ها را از بین ببرد. با این حال، فن آوری های تصفیه غشایی بدون داشتن مراقبت های مناسب برای پیش تصفیه، بهره برداری و نگهداری مناسب با مشکل روبرو خواهند شد.
سیستم تصفیه فیلتراسیون UF، مانند هر فن آوری جداسازی غشایی از جمله اسمز مع، مستعد ابتلا به آن است که به عنوان رسوب غشاء شناخته می شود. به عبارتی ساده، رسوب گذاری همان چیزی است که ذرات به سطح یک غشای چسبیده می شوند. عدم کنترل در نهایت باعث کاهش راندمان، افت فشار و افزایش مصرف انرژی خواهد شد.
چند نوع مختلف رسوب وجود دارد که می تواند رخ دهد. هرکدام علت خاص خود را دارند و همچنین برخی از تفاوت ها در اثرات. از بین این دستگاه های غشایی، برخی قابل برگشت هستند و برخی دیگر غیر قابل برگشت هستند.
مواد جامد معلق و ذرات کلوئیدی بر روی سطح غشای اولترافیلتراسیون و همچنین در منافذ آن جمع می شوند و مانع از عبور جریان آب از طریق غشا می شوند. این رسوب بیشتر در برنامه های دارای کدورت بالا و مواد جامد معلق بدون پیش تصفیه مناسب اتفاق می افتد.
مش بندی غشاء بر خلاف آنچه اتفاق می افتد در لوله هایی که آب را با غلظت بالای مواد سختی حمل می کنند نیست. هنگامی که غلظت این مواد معدنی محلول به اندازه کافی بالا باشد تا از حد اشباع محلول حلال کند، آنها شروع به رسوب از محلول روی سطح غشا می کنند. این مواد معدنی می توانند متبلور شوند، که بدون داشتن نوعی از تمیز کردن شیمیایی یا پیش تصفیه ضدآب، حذف آنها تقریبا غیرممکن است. کلسیم و منیزیم دو ماده معدنی اصلی هستند که می توانند باعث ایجاد پوسته پوسته شدن روی غشاهای سیستم فیلتر UF شوند.
آلاینده های بیولوژیکی مانند جلبک ها و میکروارگانیسم ها اغلب در منابع آب سطحی یافت می شوند. در صورت داشتن محیطی گرم و سرعت جریان کم، این آلاینده ها خود را به سطح یک غشا متصل می کنند و شروع به تکثیر می کنند. با گذشت زمان، آنها می توانند فیلمی را تشکیل دهند که از عبور آب از غشا جلوگیری کرده و باعث افزایش دیفرانسیل فشار غشای ترانس شود. این افزایش فشار دیفرانسیل فشار بیشتری به پمپ ها وارد می کند و میزان انرژی حاصل از آن را افزایش می دهد.
این نکته برای سیستمهایی که به خوبی حفظ و نظارت می شوند بسیار نادر است. برای تکرار مجدد ، permeate به آبی که از مواد جامد آلوده کننده جدا شده است، اطلاق می شود. این آب تمیز شما از این فرآیند تصفیه خارج می شود. بنابراین، مطمئناً وقتی متوجه می شوید که کیفیت آب نفوذی شما رو به وخامت است، قطعاً مسئله ای است. مواد جامد یا باکتریهای بزرگتری وجود دارد که باید توسط غشای آلوده کننده آب حفظ شوند.
این کاهش در راندمان حذف معمولاً نشانگر غشای به خطر افتاده است. غشاهای پلیمری می توانند به مرور زمان فرسوده شوند. درجه حرارت بالا یا سطح pH می تواند بسیار سریع آنها را تخریب کند، و بدون یک رژیم پیش تصفیه مناسب، ذرات زبر می توانند به منافذ داخلی غشا آسیب بزنند. برای بیان دقیق، غشاها اگر پر از سوراخ های اضافی باشند (به غیر از منافذ آنها) خیلی خوب کار نمی کنند. و اکنون سیستم مطابق با مشخصات طراحی شده شما نیست و شما باید غشایی را جایگزین کنید و مجدداً آلوده آلوده را مجدداً چرخش کنید.
درباره این سایت